Po raz pierwszy w życiu udało mi się stanąć na pudle na zawodach. I nieważne, że to mały lokalny bieg i frekwencja wśród kobiet niewielka. Ważne, że walczyłam i wywalczyłam:))
Ale od początku;) Po Akicicim Śnieżniku przetransportowaliśmy się do Kudowy Zdrój na nocleg, tak żeby z rana mieć blisko na XXXIII Bieg Homolan na dystansie 10.5 km. Z łatwością znaleźliśmy tani nocleg, bez problemów a propos psa. Wieczorem lenistwo totalne, piwko, pizza, paluszki. Dosyć mało zdrowe paliwko przed biegiem, ale co tam. Kudowa Zdrój – piękne miasteczko, bardzo zadbane, kolorowe. Super na bazę wypadową w góry. Nie wiem jakim cudem wcześniej tu nie byłam, zwłaszcza, że z Wroc jest bliżej niż np. do Szklarskiej czy Karpacza.
Kudowa pozdrawia!
Rano obydwoje z Blasem stwierdziliśmy , że nogi nas bolą po Śnieżniku i nie chce nam się biec w żadnym biegu. Tym bardziej, że dookoła tak sielsko anielsko, uzdrowisko, deptaczki i zapowiada się niezła żarówa z nieba. Alternatywą było nie biec w biegu, tylko robić długie wybieganie 18 km (Key Run Workout #3)… O nie! To ja już wolę się pomęczyć przez dychę;))
O jezuu.. musimy znowu bieeeec?
Musimy!
Start był o godz. 11. Trasa prowadziła alejkami Parku Zdrojowego w Kudowie, między kuracjuszami i spacerowiczami. Pięć kółek po 2.1 km. Na jednym kółku 2 podbiegi, takie ok 50m. Ogólnie przyjemna, przy czym 40% trasy wiodło w pełnym słońcu (ponoć było 30 st. C), co razem z brakiem wiatru dawało się nieźle we znaki.
Pierwsze kółko biegło się ciężko. Szok dla organizmu, że nagle ma speedować w takiej temperaturze. Potem już jakoś leciało. Stopniowo zbliżałam się do dwóch kobitek, które sobie upatrzyłam. Równiutko zmniejszałam odległość nas dzielącą. Najpierw jedna. Potem druga na podbiegu. Pani w czerwonym do samego końca siedziała mi na plecach, ale już do końca nie oddałam prowadzenia, które prawie zawałem przypłaciłam;) Na 4-tym włączyłam muzę. Nowy power, jak zawsze:) Piąte kółko w sumie już frunęłam z uśmiechem na twarzy (że już koniec, oczywiście).
Czas: 0:54:50h (na trasie 10.5km)
A więc życiówka nowa na dychę jest! Jupiii!!! Blas też się poprawił (jak zwykle;) ale to już temat na oddzielna historię.
Na mecie czekała już utęskniona Bagusia. Na czas biegu została w zacienionym miejscu w aucie i chyba nas widziała jak biegliśmy, bo była nieźle zdenerwowana jak ją B wypuścił. Buuu, biedactwo.
Potem już tylko relaks pod gruszą… woda zdrojowa na zmianę z piwkiem, jedzonko dla nie-wegetarian (czyli ja „dziękuję”), czekamy na wyniki. Spotkaliśmy kilkoro znajomych z Wroc, z Dorotą zaczęłyśmy obliczać ile kobitek było między nami i czy mam szansę na pudło. Cichą nadzieje miałam, ale nie chciałam się potem rozczarować jak by nie wyszło…
Streczing + piwo = dwie najważniejsze rzeczy po biegu
A tu niespodzianka!!! Jeeeest 3-cie miejsce!!!
( źródło: kudowa.pl )
Smile jak bym wybiegała kwalifikacje do Londynu conajmniej…
( źródło: kudowa.pl )
A co tam! Ciesz się chwilą póki możesz!!
42 km and more 